Einde reva Reactief

De voorbije week was de laatste week van de revalidatie in AZ Delta. Maandag hadden we onze testen. Bij de start, 3 maand geleden hebben we diezelfde testen ook gedaan. Nu moesten we die dus opnieuw doen om te kunnen zien of er evolutie is. 

Donderdag kregen we onze 'uitslag'. de vooruitgang in die 3 maanden is echt wel spectaculair te noemen... gezien onze situatie natuurlijk. 

De kracht in de benen is er terug, zenuwpijnen in de voeten neemt af, mijn evenwicht staat op punt en mijn FTP waarde ging van 1.4 naar 2.3. Blijkbaar heel goed dus! Dat is de fietstest maar vraag me niet meer wat de betekenis is van FTP.

Ik heb vooral onthouden dat ik de komende maanden elke dag mijn core stabilityoefeningen zou moeten doen thuis, want anders gaan die spieren terug naar af gaan. Dat ik zou moeten starten met start-to-run want mijn lichaam kan dit zeker aan. (heb er zelfs goeie benen voor volgens het toestel waar ik op moest lopen, en Thomas natuurlijk) Dat ik zelf graag iets wil doen met de fiets. ( en nee niet gewoon als zondagsrijder) En dat ik me betreffende mijn lijf niet moet inhouden. (dus ik kan aan groepsactiviteiten mee doen en moet me niet inhouden met de schrik iets verkeerds te doen voor mijn lichaam)

Dus .... op de planning: elke dag mijn oefeningen thuis. Morgen start ik met start-to-run. 1 keer per maand gaan we wandelen met de revamaatjes. Ik wil graag iets doen met de fiets maar daar moet ik dus nog het materiaal voor halen. 😌 Wie had dat kunnen denken hé van mij?!! 

Ohja, maandag kwamen ze ook filmen. Jaja, vedettes in wording 😂😂 in een filmpje voor het ziekenhuis. 

Daarnaast is het ook afscheid nemen van de revamaatjes. Allee ... niet echt afscheid nemen maar wel van die gewoonte om elke week samen te sporten. Ook onze begeleiders ga ik missen want wat een topmensen! We hebben ze dan ook uitvoerig bedankt donderdag. En ja .. aan beide kanten waren er traantjes. Dat zegt al iets hé. 💗

Zoals ik al schreef, de voorbije weken had ik het wel moeilijk. Alles speelt hem nu af in het kopke. Nu moet je alles 'plaatsen' in die bovenkamer. Aanvaarden dat je na 3 maand intens sporten geen 10 kg afgevallen bent. (kunt ge 't je voorstellen! iedere normale mens die zooooo veel sport ziet ge niet meer lopen na 3 maand) Bedankt hormoontherapie voor de extra kilo's, het overtollig vocht in mijn lijf, mijn humeur met momenten. Dinsdag mijn controles dus fingers crossed! 

Maar goed, we sporten gezellig verder want is op voorschrift om de pijn in de gewrichten wat te minderen en geen wiebelbenen meer te hebben. 

De revamaatjes gaan we niet lang missen hoor. We zijn volop aan het uitkijken om dingen samen te doen. Vrijdag zijn we gaan eten. Ahja, dat hoort er ook bij hoor! Dinsdag gaan we de poelberg op wandelen. Smot moar ulder kitten in! 😁

Hoe onze begeleiders waren? TOPmensen!
Thomas, met je humor wist je ieder van ons telkens te motiveren. Met je enthousiasme zorgde je  ervoor dat we die grens gingen verleggen. Voor een babbel maakte je altijd tijd want ja … je tentakels voelden onze zorgen, frustraties, pijntjes. Het zijn geen oesters en champagne, maar geniet van dit aperootje. High Five!
Sander, onze adonis van de sportafdeling. Hoe kan het ook anders met zo een voetbalkuiten. Gelukkig ook onze sleutelbewaarder. 
Soms op de achtergrond, maar je was er altijd, in stilte bij, een luisterend oor. 
Lore, de herder van de kudde. Je zorgde voor een soort van rust over de groep. Gelukkig maakte je ons met tijd en stond allert wat de bedoeling was van reactief. Altijd focus op correcte oefeningen. Dankzij jou kunnen we de squat op 1 been. Een warme, mooie, superlieve dame. 
Shauni, ons zotte doze van de groep. Ons opjutten lukte je af en toe, ons verleiden met je humor lukte altijd. Met zo een spring in het veld, sprongen we graag mee. Wat een enthousiasme! Ze weten niet wat ze gaan missen in reactief. Blij dat je ons nooit zal vergeten als je laatste groep.
Bedankt lieverds! Geniet van jullie aperootje!🍹

Hoe lotgenoten zijn?

3 maand geleden waren we onbekenden voor elkaar. Onderweg elkaar leren kennen.

En dus nu … revamaatjes. zo van die maatjes die elkaar echt begrijpen. 

Niet alleen de lichamelijke boost maar ook de mentale boost zijn zo waardevol aan dit hele project. 

Dankbaar om ons begrepen te voelen, om ons hart te luchten bij elkaar, om ons goed en slecht te mogen voelen bij elkaar, om veel leute te hebben, om nog zoveel meer. 

Dank revamaatjes!





Reacties

Populaire posts