Alles ok

Dat ik nog altijd niet kan doseren .. 😌 Ik voelde mij woensdag 1000 man sterk dus wat dacht bibi ... we gaan eens een kast uitkuisen. En van die ene kast kwam de andere dus resultaat tegen donderdag: leeg. Ik ben zo iemand die veel aankan en daarmee bedoel ik dat ik 100% werk en leef. Ik kan redelijk veel aan, al zeg ik het zelf. Nu dus niet en dat weet ik ook maar toch kan ik mij eens mispakken hoor. Die overbelasting was dus terug naar de trap doen in twee keer. 

Hoe kan je dat eigenlijk beschrijven? Ewel, ge rijdt aan 100 per uur, je lichaam draait op 100%. Nu draait het om 10 per uur. En sommige dagen zelfs op 2 per uur en je forceren maar niet sneller vooruit geraken. Ik ging wandelen en raakte niet vooruit. Ik had zo een beeld voor mij van een oud wijveke met een rollator. 😀 Zoiets dus! 

Maar ik luister naar mijn lichaam hoor, dus je moet je geen zorgen maken. Ik zal wel telkens opnieuw die grens een beetje opzoeken denk ik. Dat is de aard van het beestje (of zoiets). Dus de voorbije dagen was het niks doen en rusten. 'K heb maar dat te doen hé. (ik nam dit de laatste tijd nogal veel in de mond)

Nu ... het zal ook wel zichzelf uitwijzen want de ongemakken worden er niet beter op. De nagels doen echt pijn. Dat gaat van slapende vingers en tenen, tot echte pijnscheuten (precies naalden dat ze erin steken) tot tintelingen die niet weggaan. De huid onder de nagel steekt precies helemaal omhoog. Waarschijnlijk dus daardoor dat het ook echt pijn doet. Maar goed, nog een paar weken volhouden en verder goed verzorgen. 

Dinsdag de laatste! Of ik dat ga vieren? Wees maar zeker! De bubbels staan al koud. 🍸 

💕