De laatste chemo !

Ik ging vandaag voor de laatste chemo. Maar het werd er geen meer! De laatste was dus vorige week. Een klein vreugdesprongetje binnenin toen de dokter zei:' ik ga je die laatste niet meer geven want je nagels kunnen dat niet meer. Ik durf je dat niet meer aandoen.'

Want dat is dus de reden. Mijn nagels van mijn handen zijn de laatste 3 dagen veel verslechterd. Ook mijn lichaam is zwak (maar dat wisten jullie al). Ik zal nu al 1 of misschien 2 nagels verliezen van mijn vingers en ze drijven nooit op, met het risico al je nagels te verliezen van je handen. Dus van mij zit de kans erin als ze die negende wel nog geven. Op mijn vraag of het geen kwaad kan dat ik die negende niet krijg, kreeg ik als antwoord dat dit geen probleem is. Ik heb tenslotte de chemo perventief want de tumor is al weg bij mij. En ik heb nog bestraling en ga dan de medicatie voor 10 jaar nemen, dus ... I dit it mannekes!💪

Dit deel van het traject kunnen we afsluiten en wat ben ik blij!! Ben ik fier? Best wel! Met hoogtes en laagtes hebben we dit toch maar doorstaan. Ik klaag eigenlijk niet hoor en best wel content dat ik het zo goed doorstaan heb. 

Ik hoorde vandaag meerdere keren dat ik een sterke madam ben. Misschien wel maar ik ben ervan overtuigd dat iedereen dat aankan. Veel zit in het koppeke ... Gisteren moest ik daar ook al aan denken. Ik las gisteren een tweet op twitter met de vraag van de '3 goeie dingen van de dag'. Misschien is dit het wel en dan ook vaak onbewust. Ik heb toch wel elke dag iets waar ik blij om ben, die mijn dag goed maakt. Ja ... elke dag. Iedereen zou dit moeten doen, bewust of onbewust. En vooral ... zoek het totaal niet te ver. Ik kom daar later nog wel eens op terug ... 

Toen ik het ziekenhuis uitreed deze middag was het Colplay op de radio. En ja hoor ... rollen dat ze deden die tranen. Van contentement, opluchting, blijschap, ... rollercoaster van gevoelens. Dat is er wel al de hele dag. De bubbels waren er meteen deze middag met de dichtsten. Merci meiskes 💋!

Ik heb gemerkt dat muziek de gevoeligste snaar is vandaag. Ik zie me binnen een paar maanden weeral volop dansen op een liedje die ik daarnet hoorde en me enorm raakte want nam me mee naar mijn jeugd met de vriendinnen, nietwaar Eveline. En het" doet uitkijken naar Ibiza, nietwaar Evy! (Het latexpakje laat ik wel nog achterwege wi!) Kan geen toeval zijn dat dit er vandaag kwam...

Bedankt dagkliniek voor de goede zorgen de voorbije maanden. Bedankt heel veel mensen die elk op hun eigen manier getoond hebben dat ze me steunen. Hartjes 💗 en knuffels voor iedereen.

Nu gaan we vooral het lichaam laten rusten om naar de volgende stap te kunnen gaan, de bestraling. Maar eerst is er rosé en mijn menageke, mijn grootste supporters.  We gaan daar samen eentje op drinken vanavond.🍷