Energiebommetje

Mijn voorbije week was er eentje vol genieten. De bijwerkingen hebben we er met alle plezier bij genomen. 😉 De cortisone, medicatie en vitamines doen wel hun werk heb ik de indruk. De verkleuring van de nagels viel al bij al nog mee. Wel sinds een paar dagen pijn in mijn nagels als ik ergens tegen zit. Ik heb precies de indruk dat mijn vingertoppen gevoeliger zijn en mijn fijne motoriek soms wat trager werkt. (het kan ook gewoon lomp zijn hoor) Dafalgan was het voorbije weekend mijn beste vriend om de pijn in de gewrichten van de onderrug en heupen te onderdrukken want ik had wilde plannen het voorbije weekend. 

Ik ben met de menage een weekendje naar Brussel geweest in combinatie met een optreden van Coldplay. 💗 Toch wel mijn favoriete band. Naar dit optreden moesten man en kids mee, willen of niet. En wat vonden ze het de max! Ik had zaterdag nochtans een heel slechte dag. Zaterdagmiddag toegekomen in Brussel, gezellig gaan eten en dan toch nog even moeten rusten in het hotel vooraleer richting stadion te trekken. Was het de dafalgan of adrenaline? Ik weet het niet maar geen greintje pijn gevoeld alleen maar kriebels van geluk, warmte, liefde, emoties ... en dit een hele avond lang. De muziek, de sfeer, de gedachten, het gezelschap raakte me tot in het diepste van mijn hart met momenten. 

De volgende dag hebben we een heerlijke dag gehad in Brussel met ons vijf. Alles heel op het gemakje. Lekker gegeten en gedronken. (ja da smaakt wij ook weer hoor en de verpleegster zei dat het mocht dus ... ik mag toch iets hebben hé) Dit weekend was voor mij een energiebommetje. Ik heb zo intens genoten dat het me tonnen energie gegeven heeft. 

De voorbije week was er ook al eentje met onverwachte bezoekjes, terrasjes doen, carlito'tje doen, ... Heerlijk! Ja, terrasjesweer was het zeker. Ik werd voor het eerst geconfronteerd met 'de blikken van de mensen. Toen ik woensdag over de markt liep voelde ik alle ogen op mij gericht. En nee, het is niet alleen de gedachte... Ik dacht er 's avonds over na want dat was de eerste keer dat me dat opviel. Ik denk dat het is omdat er wel veel mensen zaten die me rechtstreeks of onrechtstreeks kennen. (Tielt is nu ook weer niet zo groot hé om gekend te zijn.) In Oostende of Brussel valt mij dat totaal niet op. Ik heb er geen probleem mee hoor want zou precies hetzelfde doen. Voor mij was het even een klein stapje overwinnen.  

Het minst leuke de voorbije dagen waren de foto's. Enorm confronterend! Zie ik er goed uit in de mate van het mogelijke en gezien de omstandigheden? Ja. Zie ik er echt goed uit? Nee! Iedereen is superlief met te zeggen dat ik er goed uitzie en dat doet deugd maar ik weet ook dat ze achter mijn rug zeker iets anders gaan zeggen hoor. (en ja, ik zou dat ook doen dus het is jullie allemaal vergeven 😀) Maar hé .. wacht maar tot volgend jaar! Ge zult mij nie meer herkennen! 💪 Eerst nog een paar maand verder zoals we bezig zijn en dan gaan we deraan werken. 

Morgen kunnen we al de derde afvinken. Woehoe! ✅💕